cao

Waar staat het voor?

cao is een afkorting voor collectieve arbeidsovereenkomsten. Het is een overeenkomst om werknemers te beschermen. Er zijn drie partijen betrokken bij het opstellen hiervan. Deze collectieve arbeidsovereenkomsten worden opgesteld door vakbonden en werkgeversorganisaties. Deze collectieve arbeidsovereenkomsten zijn vaak gunstiger dan de algemene arbeidsvoorwaarden in de wet. Het is wel belangrijk om te weten dat de arbeidsvoorwaarden niet in strijd mogen zijn met de wet.

Soorten

Er zijn twee soorten, een onderneming-cao en een bedrijfstak-cao. Voor de bedrijfstak geldt dat alle bedrijven en werknemers die zich hebben aangesloten zich moet houden aan de cao.  Bedrijfstak-cao’s kunnen ook door de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid algemeen bindend verklaard worden. Dan geldt deze voor alle bedrijven en werknemers uit de bedrijfstak. Dit is gunstig, want dan kan er onderling niet geconcurreerd worden op arbeidsvoorwaarden.

En wat als er geen cao is opgesteld?

Is er geen cao? Dan maakt de werkgever daarover zelf afspraken met de werknemer. De werkgever moet dan wel rekening houden met de arbeidswetgeving. De OR kan een rol spelen in de arbeidsvoorwaarden die opgesteld worden voor de werknemers uit de organisatie. De ondernemingsraad heeft hierover op zich geen instemmingsrecht. Dat komt omdat het onderhandelen over arbeidsvoorwaarden is toegedeeld aan de vakorganisaties. De OR kan echter wel een positie innemen over de arbeidsvoorwaarden en vrijwillig instemmingsrecht afspreken met de bestuurder, en daarnaast ook een soort van 'jaarlijks verplicht bespreken afspraak'. Dit laatste omdat de OR alleen op iets kan instemmen als het ook wordt voorgelegd. Artikel 32 van de Wet op Ondernemingsraden geeft de mogelijkheid om zulke aanvullende afspraken vast te leggen. Als er artikel 32 boven staat, dan is het ook rechtsgeldig.

h4m heeft veel ervaring met het coachen en adviseren van ondernemingsraden over bedrijfseigen arbeidsvoorwaarden.